„Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili między sobą: ?Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił?. Udali się też pośpiesznie i znaleźli Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu”. (Łk 2,15-19)
Tymi słowami rozpoczęłyśmy skupienie kobiet 30+ noszące tytuł: „Rozważać w sercu – jak Maryja”. Po przywitaniu i słowie wstępnym wysłuchałyśmy konferencji s. Łucji na temat Maryi – Niewiasty Słowa. Usłyszałyśmy w niej piękne wypowiedzi o zachowywaniu słów Boga w głębi serca przez Matkę. Siostra podkreśliła fakt, że Maryja jest dla nas wzorem słuchania, podejmowania decyzji i działania zgodnie z wolą Boga. Doskonałym uzupełnieniem były świadectwa świętych, którzy szerzyli kult Matki Najświętszej i wraz z Nią przeżywali codzienną rzeczywistość połączoną przez sploty, często niezrozumiałych wydarzeń. Na zakończenie siostra zaznaczyła, że właśnie Maryja modliła się wydarzeniami życia i zawierzała je Bogu!
Następnie udałyśmy się do ogrodu, gdzie przed figurą Maryi wspólnie odmówiłyśmy różaniec. Znalazł się również czas na dzielenie Słowem Bożym, w którym odnajdujemy siebie i uczymy się żyć słowem w codzienności.
W godzinach popołudniowych prelekcję wygłosił ks. Michał Misiak. 
Mówił w niej o czterech aspektach z życia Maryi, w których była sobą mimo różnych doświadczeń życia. Była „inna”, bo poczęta bez grzechu pierworodnego; czuła różnicę miedzy sobą a innymi osobami. Często mogła być niezrozumiana przez innych. Była spokojna, wolna, czysta. W odniesieniu do naszego życia Ksiądz zauważył, że my także często czujemy się „inni”. Ktoś może nosić w sobie pragnienie dzielenia się z innymi swoimi doświadczeniami, ale przez ową „inność” obawia się, że nie będzie zrozumiany. Zaznaczył, że powinniśmy zaakceptować to, że jesteśmy różni. Mamy żyć tak, by podobać się Bogu. To wielki zaszczyt, by być jak Maryja – innym, wyjątkowym.
Podczas adoracji Najświętszego Sakramentu zawierzałyśmy siebie i nasze sprawy Bogu przez ręce Maryi. Był to doniosły akt, w którym osoba trwająca u stóp Jezusa była omadlana przez resztę wspólnoty.
Uwieńczeniem całego dnia była Eucharystia sprawowana w intencji dziękczynnej za otrzymane łaski przez wstawiennictwo Maryi.
Ufamy, że spotkanie z Matką Słowa Wcielonego zaowocuje w codziennym życiu, w którym wśród wielu słów będziemy potrafiły usłyszeć Słowo Boga i przyjąć je do swego serca jak największy skarb.