Samotność – dzień skupienia w Sopocie

Dzień skupienia w Karmelu jest przestrzenią w której doświadczam Miłości, dzięki czułości Sióstr i uczestniczek. Czuję się tutaj jak w domu. Samotność była tematem ostatniego spotkania. Zrozumiałam, że nie jest ona tożsama osamotnieniu. Prowadzi ona do pełni w przeciwieństwie do osamotnienia, które jest piekłem. Cennym skarbem jest świadectwo innych kobiet. Usłyszałam kilka cennych wskazówek jak budować relację z Bogiem i Bliskimi.

Kasia

W minioną sobotę miałam okazję po raz pierwszy uczestniczyć w Dniu Skupienia organizowanym przez Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Sopocie. Informację o tym wydarzeniu znalazłam ?przez przypadek? na facebook-u i od razu pomyślałam, że muszę tam być. Od progu przywitał mnie szeroki uśmiech Siostry Łucji, wtedy nie miałam już wątpliwości, że to żaden przypadek tylko sam Duch Święty mnie tu zaprosił i dał łaskę zmierzenia się z własnym lenistwem i siarczystym mrozem na dworze.

Tematem spotkania była szeroko rozumiana samotność. Podczas konferencji Ojciec Michał wieloaspektowo omówił temat; przywołał badania statystyczne dotyczące trudności z akceptacją tego stanu przez współczesną młodzież oraz konieczności ciągłego zagłuszania się koncentrując uwagę na przykład na wirtualnym świecie, przybliżył też życie św. Jana od Krzyża i św. Elżbiety, ale to, co najbardziej mnie dotknęło to przyjrzenie się samotności samego Jezusa, który w Ewangelii niejednokrotnie oddzielał się od swoich uczniów, by przebywać sam na sam z Bogiem. Mi samotność zazwyczaj kojarzyła się raczej z przekleństwem niż błogosławieństwem, bardziej z poczuciem bycia odrzuconą, niepotrzebną i niechcianą niż z czasem spędzanym w obecności Boga, który mnie oczekuje. Myślenie o czasie tak przeze mnie znielubianym jako o spotkaniu z Tym, którego kocham najbardziej była w pewnym sensie odkrywcza i napełniła mnie radością. Pierwsza część dnia, którą spędziłyśmy w ciszy na adoracji i Eucharystii zdecydowanie była czasem łaski i możliwością praktyki samotności, właśnie jako okazji do spotkania ze Stwórcą.

Dla mnie ten dzień nie był wyłącznie doświadczeniem duchowym, ale też możliwością poznania wspaniałych, uśmiechniętych kobiet, spróbowania smakowitych naleśników autorstwa Sióstr i cieszenia się wzajemną obecnością.

Dorota

„Dzień Skupienia u sióstr Karmelitanek od Dzieciątka Jezus to dla mnie zawsze niezwykle ubogacający czas, w którym znajduję przestrzeń do rozmowy z Panem i potrzebną ciszę, o którą w zwykłej codzienności szarego dnia czasami bardzo trudno zawalczyć. Poza tym spotykam się tu z innymi kobietami, naszymi kochanymi siostrami, studentkami, kobietami pracującymi, singielkami, żonami, matkami. Każda z nas jest inna i dzięki temu ubogacamy się słuchając siebie nawzajem podczas wspólnych rozmów i dzielenia Słowem Bożym. Ostatni dzień skupienia dotyczył tematu „Samotności”, w który wprowadził nas o. Michał dwoma ciekawymi konferencjami. Mówił m.in. o samotności jako o przestrzeni w życiu, która nie jest łatwa, ale bardzo potrzebna do tego aby rozwijać się w miłości, czyli takiej samotności, która jest dobra. Dla mnie samej samotność jest potrzebą i przestrzenią, w której mogę spotkać się ze sobą i z Panem Bogiem, jest to oddech świeżego powietrza i droga do wewnętrznej wolności, która prowadzi do rozwoju i pełniejszego przeżywania swojego życia. Idąc na spotkanie do sióstr poprosiłam Pana o to bym mogła się z Nim szczerze spotkać, po czasie pewniej posuchy serca i Pan odpowiedział, wysłuchał tej prośby, przyszedł. Był to wspaniały czas. Amen! 🙂 ”

Posted in Świadectwa.