Światowy Dzień Życia Konsekrowanego

Od 20 lat, w Święto Ofiarowania Pańskiego obchodzimy Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W tym roku połączony jest z hasłem: „Idźcie i głoście”. Jest to dzień, w którym osoby życia konsekrowanego gromadzą się w kościołach katedralnych, by wraz z biskupem miejsca dziękować za łaskę powołania. Szczytowym momentem uroczystej liturgii jest odnowienie ślubów zakonnych.

Papież Franciszek w homilii wypowiedział znamienne słowa: „Dobrze przyjąć marzenie naszych ojców, aby móc dziś prorokować i na nowo odnaleźć to, co niegdyś rozpaliło nasze serce. Zarówno marzenie jak i prorokowanie. Pamięć o tym, jak marzyli nasi starcy, nasi ojcowie i matki oraz odwaga, aby zrealizować proroczo to marzenie.

Taka postawa uczyni nas płodnymi, ale przede wszystkim zachowa od pewnej pokusy, która może uczynić nasze życie konsekrowane bezpłodnym: pokusy przetrwania. Pewnego zła, które może stopniowo zagościć w nas, w naszych wspólnotach. Postawa przetrwania sprawia, że stajemy się reakcyjnymi, lękliwymi, zamyka nas powoli i po cichu w naszych domach i w naszych schematach. Przenosi nas z powrotem ku chwalebnym czynom – ale minionym ? które zamiast wzbudzić proroczą kreatywność, zrodzoną z marzeń naszych założycieli, poszukuje skrótów, aby uciec od wyzwań pukających dziś do naszych drzwi. Psychologia przetrwania odbiera moc naszym charyzmatom, ponieważ prowadzi nas do ?oswojenia się z nimi?, aby uczynić je ?w zasięgu ręki?, ale pozbawiając ich tej siły twórczej, którą zapoczątkowują. Sprawia, że wolimy chronić przestrzenie, budynki lub struktury, bardziej niż umożliwić nowe procesy. Pokusa przetrwania sprawia, że zapominamy o łasce, przemienia nas w zawodowców od sacrum, ale nie w ojców, matki i braci nadziei, do której prorokowania zostaliśmy powołani. Ten klimat przetrwania wysusza serce naszych staruszków, pozbawiając ich zdolności do marzeń i tym samym pozbawia płodności proroctwo, do którego głoszenia i realizowania powołani są najmłodsi. Mówiąc najprościej, pokusa przetrwania zamienia w niebezpieczeństwo, zagrożenie, tragedię to, co Pan nam przedstawia, jako sposobność do misji. Taka postawa nie jest właściwa jedynie życiu konsekrowanemu, ale jesteśmy szczególnie zachęcani, byśmy wystrzegali się popadania w nią”.

Życzymy wszystkim osobom konsekrowanym, by każdy dzień przeżywali z pasją. Niech każdy i każda z Was stanie się znakiem nadziei i zapowiedzią radości przyszłego świata. Idźcie i głoście!

Zdjęcia z uroczystości odbywających się w Archikatedrze Łódzkiej z udziałem sióstr naszego Zgromadzenia można zobaczyć tutaj: http://archidiecezja.lodz.pl/2017/02/jestesmy-dzis-aby-jeszcze-ofiarowac-swoje-powolanie-zakonne-bogu-obchody-swiatowego-zycia-konsekrowanego/

Posted in Aktualności.