14.12.1591r. Ubeda w Hiszpanii, to czas i miejsce, kiedy został powołany do życia wiecznego Jan od Krzyża (karmelita bosy). W dniu liturgicznego wspomnienia jego życia spotkałyśmy się, aby za jego pośrednictwem modlić się o rozwój wiary, nadziei i miłości w nas. Przed południem obejrzałyśmy i wysłuchałyśmy prezentacji listów Jana do zaprzyjaźnionych z nim osób, które wspierał na drodze duchowego rozwoju. Fragmenty listów ukazały: jak bogate życie duchowe Jan prowadził, czym się kierował w swoich decyzjach, dlaczego tak często milczał. Słowa światła i miłości św. Jana towarzyszyły nam podczas rozważań w modlitwie różańcowej przed Eucharystią. Czas popołudniowych warsztatów okazał się być czasem wymagającym od nas, czasem spojrzenia w prawdzie na siebie i odszukania wśród własnych myśli, pytań – miłości Boga. Zdania miłości spisałyśmy wspólnie na dużej kartce. Oto jedne z nich:
Dzień skupienia kobiet w Sopocie
Inspirowany miłością – św. Jan od Krzyża
„Miłość daje czas na poznanie.”
„Gdy kocham dostrzegam, że wszystko jest łaską.”
„Miłość daje mi wszystko czego potrzebuje w danej chwili życia.”
„Miłość ma różne oblicza. Czasem jest działaniem, a czasem tylko trwaniem.”
„Miłość jest ofiarna i bezinteresowna. Nie porównuje i nie podejrzewa.”
Przez cały dzień korzystałyśmy z obdarowania św. Jana, tzn. z jego potrójnego daru: poznania, doświadczenia i przekazu. Droga, którą Jan podąża jest drogą życia w cieniu miłości Mistrza, po śladach Umiłowanego, który nie zrezygnował z krzyża, wręcz go pokochał. Na koniec dnia Paulina w podziękowaniu za zorganizowanie tego dnia skupienia napisała wiersz o św. Janie od Krzyża:
Jak bardzo Janie
Jak bardzo trzeba kochać,
aby przebaczyć klęcząc
na zimnej posadzce celi?
Jak bardzo trzeba wierzyć,
żeby nie stracić z oczu krzyża,
gdy szczury podgryzają Ci kostki?
Ile potrzeba odwagi, żeby nie zwątpić
w Miłosierdzie Boże?
Jak bardzo trzeba być samotnym,
żeby zagłuszyć własne ego
cichym szeptem Boga?
Posted in Aktualności, Potrzebuje Boga.