Pamiętaj, duszo moja, wielkie dzieła Boga!
Zaglądając do Wikipedii, odnajdujemy tłumaczenie, że „ rekolekcje (łac. recolligere – zbierać na nowo, powtórnie) – [to]w katolicyzmie kilkudniowy okres poświęcony odnowie duchowej poprzez modlitwę, konferencje oraz spowiedź”.
W naszym wypadku było to 8 dni (28.02-8.03) spędzonych w naszym domu w podlaskich Siemiatyczach. Było nas sporo, bo aż 35, w różnym wieku, z różnych stron Polski oraz Białorusi i Łotwy. W tym ośmiodniowym wędrowaniu prowadził nas o. Jakub Przybylski, karmelita bosy z Katowic Piotrowic.
Po takim długim i szczegółowym wprowadzeniu – kilka myśli, którymi chciałam się podzielić. Po pierwsze: warto nie ufać swojemu pierwszemu wrażeniu i dać szansę i Bogu i człowiekowi! Nie tylko na rekolekcjach…
O. Jakub zaczął i również zakończył rekolekcyjne rozważania słowami Psalmu 33:
Sprawiedliwi, wołajcie radośnie na cześć Pana,
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze,
grajcie Mu na harfie dziesięciostrunnej.
Śpiewajcie Jemu pieśń nową,
pełnym głosem pięknie Mu śpiewajcie!
W ciągu tych ośmiu dni, Ojciec zachęcał nas, aby zastanowić się nad własną tożsamością, wykorzystując jako ilustrację obraz harfy o dziesięciu strunach. Ojciec nadawał nazwę każdej strunie oraz komentował ją, opierając się na tekstach świętych Doktorów naszego Zakonu.
Pierwsza struna: Bóg jest mi ofiarowany, jest mi dany. I następne: jestem kochana, przez Niego znaleziona i obudzona do życia, karmiona przez Niego Nim Samym, ubrana w szaty nowe, w szaty wiary, miłości i nadziei. Jestem dzieckiem Boga, dzieckiem, które przyjmuje… przyjmuje wszystko – siebie, życie, drugiego człowieka, Boga (tak, tak, Jego i Jego wolę!). Jestem siostrą wszystkich ludzi, zaczynając od tych, z którymi tworzę wspólnotę. Jestem Oblubienicą, która uczy się ukrywać w spojrzeniu swojego Oblubieńca. Jestem matką, matką dusz, a dusze rodzą się tylko i jedynie w ofierze i na modlitwie.
W wielkim skrócie, to tyle… Co Pan dał każdej osobiście, wie On Sam.
Resztę poznamy po owocach…, dlatego – śpiewajmy nową pieśń!
oprac. s. Meinarda CSCIJ