Bogu naszemu Maleńkiemu, Synowi Ojca w niebie jedynemu, Synowi Niepokalanej na ziemi
i Bratu naszemu najmilszemu, cześć, dziękczynienie i wierność, teraz i zawsze.
Tym śpiewem uwielbienia rozpoczęłyśmy w łódzkiej katedrze nasze jubileuszowe dziękczynienie za 100 lat istnienia Karmelu Dzieciątka Jezus.
Eucharystii, koncelebrowanej przez kapłanów związanych ze Zgromadzeniem w różnym czasie i na różnorodny sposób, przewodniczył Ksiądz Arcybiskup Grzegorz Ryś, metropolita łódzki.
Słowo wstępne do zebranych w katedrze sióstr, kapłanów i wiernych wygłosił o. Ernest Zielonka OCD, który w krótkim rysie historycznym, związanym z dziejami naszego Zgromadzenia, zauważył, że to wyłącznie „z Bożej fantazji, Karmel Dzieciątka Jezus wpisany został w dzieje łódzkiej ziemi, łódzkiego Kościoła”.
Łódź, gdzie siostry przybyły w 1947r., to szósta fundacja Zgromadzenia, założonego przez Sługę Bożego Anzelma Gądka OCD oraz Służebnicę Bożą Teresę Kierocińską.
Radogoszcz, dzielnica w której siostry zamieszkały zaraz po przyjeździe, przypominał im macierzysty Sosnowiec. W Łodzi posługa sióstr polegała od początku przede wszystkim na opiece nad dziećmi matek, pędzących od samego rana do fabryk włókienniczych.
Arcybiskup Grzegorz przypomniał nam, że każdy jubileusz każe nam patrzeć przede wszystkim na Jezusa, a nasz Jubileusz ukierunkowuje wzrok na tajemnicę Dzieciątka Jezus. Ono uczy nas najpierw tego, że potrzebuje matki. Bóg, który stał się dzieckiem, z tą potrzebą zwraca się do każdego z nas! Ksiądz Arcybiskup podkreślił, że Jezusa nie wystarczy głosić; Jezusa trzeba urodzić, trzeba dawać Mu życie. Jezus potrzebuje naszego macierzyństwa i mówi nam, jak ono ma wyglądać.
To macierzyństwo najpierw wyraża się w słuchaniu słowa. Tego Słowa mamy strzec, zatroszczyć się o nie, a potem wprowadzić je w życie: słowo zamienić w czyn.
Dalej, Dziecię Jezus uczy nas bliskości wobec tego, co ludzkie. Arcybiskup Ryś podkreślił, jak ważnym jest być blisko człowieka, wchodzić w najbardziej ludzkie momenty jego życia. Dzieciątko uczy nas zależności, zdania się na innych: „Bóg będąc wszechmocny, stał się zależny od człowieka. W Bogu zostaje odwrócony porządek! Zaufanie, poddanie się człowiekowi jest niesamowite w Jezusie”.
Na zakończenie, Ksiądz Arcybiskup zaznaczył, że najważniejsza rzecz, jakiej możemy uczyć się od Boga który jest Dziecięciem, to gotowość do przyjmowania. Wezwał nas także do tego, abyśmy zapatrzyły się na nowo w tego Boga, który jest dzieckiem i zobaczyły, ile możemy się od Niego nauczyć.
Po homilii, w uroczystym akcie odnowienia profesji, odczytanym przez siostrę Prowincjalną Elizę Tymińską, na nowo zobowiązałyśmy się do życia radami ewangelicznymi; życia prostego i ubogiego w służbie Bogu i Kościołowi.
