„Stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka:
Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel,
to znaczy: <Bóg z nami>”.
Mt 1, 22-23
Prawdziwie Wcielone Słowo jest pośród nas, jest w nas.
Adwentowy dzień skupienia dla kobiet był dobrym momentem,
by odkryć tę prawdę na nowo, by przeżyć też wdzięczność za tak wielki DAR.
Miłość Boga do człowieka nie jest bezobjawowa,
Pan daje nam ZNAKI swojej wiernej miłości:
Słowo Boże, żywą obecność w Najświętszym Sakramencie,
sakrament przebaczenia i pojednania, troskę i miłość bliskich,
wolność, wydarzenia…
Dość często mamy problem z zobaczeniem i zrozumieniem tych znaków.
Niejednokrotnie widzimy prawdę po jakimś czasie.
Czasami nie dostrzegamy ich wcale.
Zdarza się, że tłumaczymy się niegodnością, byciem małymi i nieważnymi,
nieumiejętnością, brakiem wiedzy lub pewności,
decyzjami i postawami innych,
swoimi wyobrażeniami na temat Boga, siebie, drugiego człowieka…
Prawdziwa pokora wygląda jednak inaczej.
Maryja nie wymawia się, nie tłumaczy, nie wskazuje na innych – lepszych od niej.
W swej prostocie i prawdzie zdaje się na Boga.
Ufa Mu. Śpiewa Mu hymn wdzięczności.
Pozwala Bogu kochać ją tak, jak On tego pragnie.
Bóg nie zniechęca się, nie zrywa swego przymierza z nami (por. Jr 14, 21).
Blisko Maryi i Józefa, blisko Tajemnicy Wcielenia, możemy prawdziwie tego doświadczać.
„Znowu Pan przemówił do Achaza tymi słowami:
«Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego,
czy to głęboko w Szeolu, czy to wysoko w górze!»
Lecz Achaz odpowiedział:
«Nie będę prosił, i nie będę wystawiał Pana na próbę».
Wtedy rzekł [Izajasz]:
«Słuchajcie więc, domu Dawidowy (…)
Dlatego Pan sam da wam znak:
Oto Panna pocznie i porodzi Syna,
i nazwie Go imieniem Emmanuel”.
Iz 7, 10-14
